29 Eylül 2013 Pazar


ŞİRKETE BORÇLANMA YASAĞI

 (GÜNCEL DURUM)

 

Yazar: Cahit YERCİ

 

6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu (TTK), belli durumlarda pay sahiplerine ve durumdan bağımsız olarak pay sahibi olmayan Yönetim Kurulu üyelerine şirkete borçlanma yasağı getirmiştir.

 

Kanunun 358’inci maddesine göre, pay sahipleri, sermaye taahhüdünden doğan vadesi gelmiş borçlarını ifa etmedikçe ve şirketin serbest yedek akçelerle birlikte kârı geçmiş yıl zararlarını karşılayacak düzeyde olmadıkça şirkete borçlanamaz.

 

TTK’nın pay sahiplerinin şirkete borçlanmalarına yasak getiren 358’inci madde hükmü, aynı kanunun 644’üncü maddesinin 1’inci fıkrasının (b) bendi hükmü uyarınca limited şirket ortakları bakımından da geçerlidir.

 

Bu yasağa aykırı hareket edilmesine, TTK üç yüz günden az olmamak üzere adli para cezası öngörmüştür (TTK m. 352/5-c). Ceza, kanun hükmü gereğince, yasağa uymayarak pay sahibine borç veren şirkete uygulanır.[1]  

 

Kanunun 395/2’nci maddesine göre ise, pay sahibi olmayan yönetim kurulu üyeleri ile yönetim kurulu üyelerinin pay sahibi olmayan (393’üncü maddede) sayılan yakınları şirkete nakit borçlanamaz.

 

Aynı madde hükmü uyarınca, aynı kişiler için şirket kefalet, garanti ve teminat veremez, sorumluluk yüklenemez, bunların borçlarını devralamaz.

 

Kanun, önceki iki paragrafta yer alan hükümleri ihlal edenlerin üç yüz günden az olmamak üzere adli para cezasıyla cezalandırılmasını öngörmektedir (TTK m. 562/5-c).

 

Ayrıca, pay sahibi olmayan yönetim kurulu üyeleri ile bunların yakınlarının şirkete borçlanması durumunda, şirkete borçlanılan bu tutarlar için, bu kişiler, alacaklılar tarafından doğrudan takip edilebilirler (TTK m. 395/2).

 

 



[1] Ceza, daha önce, şirketten borç alan pay sahipleri için öngörülmüşken, TTK’nın 562’nci maddesinde 6355 sayılı kanunun 30’uncu maddesinde yapılan değişiklikten sonra, ceza, pay sahiplerine borç veren şirkete yönelik hale gelmiştir. 

28 Eylül 2013 Cumartesi

CAHIT YERCI: YENİ TÜRK TİCARET KANUNU UYARINCA ÇIKARILACAK TÜZÜ...

CAHIT YERCI: YENİ TÜRK TİCARET KANUNU UYARINCA ÇIKARILACAK TÜZÜ...:                        Yazan: Cahit YERCİ 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu (Yeni TTK) ve 6103 sayılı Türk Ticaret Kanununun Yürürlüğ...

23 Eylül 2013 Pazartesi


ANONİM ŞİRKETTE YÖNETİM KURULU

Yazar: Cahit YERCİ

Anonim şirketlerde Yönetim Kurulu şirketin yönetim ve temsil organıdır.

Yönetim Kurulu, kanun ve esas sözleşme uyarınca genel kurulun yetkisinde bırakılmış bulunanlar dışında, şirketin işletme konusunun gerçekleştirilmesi için gerekli olan her çeşit iş ve işlemler hakkında karar almaya yetkilidir.

Yönetim Kurulu esas sözleşmeyle belirlenmiş ya da genel kurulca seçilmiş bir ya da birden fazla üyeden oluşur.

Gerçek kişiler de, tüzel kişiler de Yönetim Kurulu’na üye seçilebilir. Yönetim Kurulu’na bir tüzel kişinin üye seçildiği durumda, toplantılara katılıp oy kullanabilmesi için, tüzel kişi tarafından belirlenen bir gerçek kişi de tescil ve ilan olunur.

Devlete, il özel idaresine, belediyeye, köye ya da kamu tüzel kişilerinden birine, pay sahibi olmasalar da, esas sözleşmeye konulacak bir hükümle, işletme konusu kamu hizmeti olan anonim şirketlerin Yönetim Kurulları’nda temsilci bulundurmak hakkı verilebilir.

Yönetim kurulu üyelerinde şirkette ortak olma şartı aranmaz.

Yönetim Kurulu üyelerinin ve tüzel kişi adına tescil edilecek gerçek kişinin tam ehliyetli olması gerekir.

Yönetim Kurulu üyeleri en çok üç yıl süreyle görev yapmak üzere seçilir. Esas sözleşmede aksine hüküm yoksa, aynı kişi yeniden seçilebilir.

Yönetim Kurulu, sözleşmeden aldığı yetkiyle, yönetimi,  kısmen veya tamamen bir veya birkaç yönetim kurulu üyesine veya üçüncü kişiye devredebilir.

Yönetim, devredilmemişse, Yönetim Kurulu’nun bütün üyelerine aittir.

Esas sözleşmede aksi öngörülmemişse ve Yönetim Kurulu tek kişiden oluşmuyorsa, temsil yetkisi çift imzayla kullanılmak üzere Yönetim Kurulu’na aittir. 

Yönetim Kurulu, temsil yetkisini, bir veya daha fazla murahhas üyeye veya müdür olarak üçüncü kişilere devredebilir; en az bir yönetim kurulu üyesinin temsil yetkisini haiz olması şarttır.

  

 

İLGİLİ MADDELER: Türk Ticaret Kanunu (TTK) m. 334, 359, 362, 365, 367, 370, 374.