“SEN NEYMİŞSİN BE AĞBİ?”

“SEN NEYMİŞSİN BE AĞBİ?” (Mazhar Fuat Özkan (MFÖ)’nün bir şarkısının adı)

Geçmişte çok iyi şeyler yapıldı. Bunların hepsini  sen yaptın. Sen… Hep sen…

Gelecekte de çok iyi şeyler yapılacak. Bunların hepsini hep sen gerçekleştireceksin. Sen… Hep sen…

Geçmişte kötü şeyler yapıldı. Kötü şeyleri hep senden başkası yaptı. Senden başkası…  Hep senden başkası…  

Gelecekte de kötü şeyler yapılacaktır muhakkak. Bunların hepsini senden başkası yapacak. Senden başkası… Hep senden başkası…  

Ortada senden başarılısı yoktur. Var diyen yalan söylüyordur. Hasettir sana başarısız diyen…

Tek bir çark vardır. Sensin o çarkı döndüren. Hep sen… Hep sen… Gerisi ise figüran…

Özgüvenin tamdır kendine… Çevrende başarılı insan görmekten korkmazsın bu nedenle.  Başarılı olanlardır hep desteklediğin… Hep desteklersin... Hep… Hep…

Dolayısıyla, attıkların da hep başkalarınca atılmıştır… Doğru olur mu bunun tersini söylemek…

Her zaman kendini de bilirsin, haddini de. Dedikoduyu da sevmezsin hiç… Eğrisiyle doğrusuyla açıkça konuşursun. Görülmemiştir olmayanı olmuş gösterdiğin, hatanı başkasına yüklediğin…

Akademiksindir de… Başkasına ait herhangi bir fikri  hakkı-telif gözetmeden  zikrettiğin vaki değildir.    

Az ve öz konuşursun. Onun için konuşmalarında çelişki de olmaz hiç. Gereksiz konuşmayı da hiç sevmezsin; bilmediğin bir konuda konuşmayı da...

Her zaman tam bir “fair player” olduğunu söylemek gerekir. Görülmemiştir belden aşağı vurduğun…

Her zaman güdüleyicisindir. Çevrendekilerinin görüşlerine ve katkılarına açıksındır her zaman. Bir gün yüceltip, diğer bir gün yerden yere vurmazsın hiç kimseyi.

Sinirli, asabi olduğun görülmemiştir hiç. Nasıl başarıyorsun bunu herkes çok merak eder.

Ancak, üzülerek söylemek zorundayım, çok büyük bir riskle karşı karşıyasın,  İnsanlar seni sevmezler; çünkü hasettir insanlar. Bu kadar iyi özelliği olanı sever mi insanlar hiç?     

Her şeye karşın sevenin varsa eğer, Allah seni sevenlerine bağışlasın! Sevenin yoksa, zaten yapacak bir şey yok. Çünkü hasettir insanlar!.. Zorla severler mi insanı hiç?